गरिबी

एउटा गरिब केटी थिई
बिरामि भै ओछ्यान परी
औषधिमूलो केहि पाइन
एक दिन ऊ तेसै मरी

उनको थियो एउटा बच्चा
तोते बोल्ने मनको सच्चा
भयो त्यो बिचरा टुहुरा
कसले दिने उसलाई सहारा

बाउ मरिसकेको ऊ गर्वमा हुँदा
जनयुध्दमा कस्कोहो गोलि लाग्दा
आफन्त, बिचरो भन्दै मुन्टो बटारे
छिमेकि, अभागि भनि बाटो लतारे

अबोध उसका मानसपट
के भयो पत्तै पाएन झट्ट
उसका नयन खोज्थे आमा
कस्तो भाग्य उसको हे राम

मात्र थिएन यो उसको कथा
धेरै बालकको छ एस्तै ब्यथा
कहिलेसम्म यस्तो चपेटामा पर्ने
के सधै यसरिनै जिउदै मर्ने

गरिब आमाको नामको पूकार
सुनिदेउ हे इश्वर साक्षातकार
कहलाउछौ सारा प्राणिका दुखहर्ता
तिमि हौ भने सर्बज्ञानी बिधाता
फेरि किन हामिलाई यति सुर्ता
जीवन देउ जीवन्त या लिउ फिर्ता

परिवर्तन

देशले परिवर्तन चाहेको थियो
हेर, अयोनित, ठूलै आयो
धेरै ठूलो, चाँहेको भन्दा
थाम्नै गार्हो, मानौ फन्दा
थामोस् नि कसरी, बिचरो
बारम्बार एक पछि अर्को
आशा ठूलै फट्को मार्ने
फट्को त मारेकै हो ने
फगत परेछ उल्टो दिशा
जातियताको नाममा उफ् हिंसा
सबलाई सिंगो राज्य चाहियो रे
हरे, अखण्डता पो चाहेको उसले
अनि चाहेको बाटो बत्तिको सुबिधा
मुटु चस्स घोच्योरे लोडसेडिङ् हुदा

परिवर्तन त चाहेको थियो देशले
झुठ्लाउन सक्दैन त्यो कसैले
सत्ता चलाउने हरुको सोचमा
शासन गर्ने गराइने प्रक्रियामा
प्रतिपक्षका मात्र आक्रमक प्रब्रीतिमा
खालि बन्द घोषणा गर्ने शैलिमा
अझै नि चाहदैछ देश परिवर्तन
राम्रो फेर आउछ सोच्छ मन
अझै नि चाहदैछ देश परिवर्तन
हो अझै चाहदैछ देश परिवर्तन